lørdag 31. oktober 2009

god laurdagskveld

Stikk berre innom ein liten tur for å ønske alle sammen ein fin laurdagskveld. Må ikkje la deg skreme av skumle vesen som er ute og vandrar i mørket... eller kanskje bankar på døra di og bed om knask ellers blir det knep...

Skal prøve å kome litt sterkare tilbake seinare, er ikkje heilt i slaget for tida, men det kjem seg sikkert etter kvart. Håper det ikkje er svinepesten som melder sin ankomst...

lørdag 17. oktober 2009

prosjekt gang og litt til

Endeleg har vi mala gangen. Har igrunnen gått og irritert meg over den stadig gulare panelen som var der før. Forrige laurdag heiv vi oss rundt og begynte, og resultatet er eg strålande nøgd med. No gjenstår berre gangen oppe og tre soverom... men det får kome etterkvart.


Malinga gjekk unna, trudde faktisk at det kom til å ta lenger tid enn det gjorde. Vi begynte laurdagskvelden, Arild hadde av listene medan eg bar dei ut, så var det berre å begynne malinga. Vi heldt på til klokka halv to natt til søndag. Det var så godt å sleppe å få hjelp av små hjelpsame hender... Vi fekk ferdig taket - tre strøk måtte til, så fekk vi grunna veggane. Søndag vart veggane ferdige. Der heldt det med to strøk. Arild var så snill å mala listene, så no er der blitt berre sååå lekkert.

Er ganske så fornøgd med resultatet :)


Knaggrekka har eg hatt liggande lenge, har liksom ikkje heilt funne ut kvar den skulle henge, men no har den funne plassen sin. Den søte veska, kjøpte eg i barnehagen til Benedicte for 55 kroner. Synest den var berre nydelelg.




For ei tid tilbake, kjøpte mamma og pappa eit gamalt hus etter to gamle systre. Dei sto oss svært nær og har følgt familia vår i mange generasjonar. Alle høgtider og merkedagar har vi feira saman med desse to hjertevarme damene. Etter at arvingane deira hadde tømt huset, sto det att eit gamalt skap i kjellaren. Det var mottete, nedstøva og fullt av spindelvev. Eg såg at dette kunne bli eit supert prosjekt, så vi tok det ut og vaska det reint, smurde det inn med mottmiddel og mala det.


No står det i stua vår og er blitt eit flott smykke og blikkfang.


På toppen av skapet, sit to porselensdukker som eg fekk då eg var lita. Dei har sett sine bedre dagar, men eg synest at dei passa så godt på dette gamle skapet.


Eg ynskjer alle kjende og ukjende som kikar innom bloggen min ein flott kveld.

Me sjåast

søndag 11. oktober 2009

litt glimt frå haustferien 2009

Ja, no er det ei laaaang stund sidan eg posta forrige blogginlegg, ånda har rett og slett ikkje vore til stades, men no trur eg den kjem sigande.




Haustferien 2009 syng på det siste verset, og vi går ubønhørleg mot kaldare tider, Kong Vinter pustar oss i nakken og sommarkleda er bytta ut med huer og vottar.




Eg og Arild tok oss eit par feriedagar no i haustferien, så då tok vi med oss heile bøtteballetten og reiste på hytta på Folkestadsætra. Det har vore surt og kaldt her, omtrent sidan midten av juli, men at det skulle vere så surt og kaldt hadde eg ikkje trudd. Det var berre 5 varmegrader inne i hytta då vi kom fram, men supermannen min fekk fort opp varmen med god hjelp av gassomn og supergod vedaomn.



Heldigvis er eg av den typen som pakkar med alt for mykje når vi skal avgarde, det gjorde eg denne gongen også. Både vinterdressar, huer og vottar hadde fått plass i bagen som vi tok med - og jada det kom svært godt med.





Vi har laga sesongens første snømann, måka snø av bilen og hatt årets første snøballkrig. Og det i haustferien... Ja, ja det er vel den overdrivne bruken av catzy hårspray på 80-talet som gjer at vi har fått dette stabile veret her på sunnmøre.


Snømannen måtte gi tapt då sola mot all formodning kika så vidt over Sætrehornet før den forsvann bak Blåfjellet, no ligg Kalle der som ein liten haug med målarkostar, stein og parykk i skjønn forening.

Håper alle har hatt ein fin haust/vinterferie.

Me sjåast om ikkje så lenge (-trur eg...)

Å VÆRE STERK

Å være sterk er ikke å aldri falle, å alltid vite, å alltid kunne.
Å være sterk er ikke å å orke og le, å hoppe høyest eller ville mest.
Å være sterk er ikke å løfte tyngst, eller å alltid lykkes.
Å være sterk, er å se livet som det er, å akseptere dets kraft, og ta del i det.
Å være sterk er å falle til bunnen og slå seg hardt
- og komme tilbake.