Den lille piken med svovelstikkene

Det var forferdelig kaldt. Det snødde, og det begynte å bli mørkt. Det var den siste kvelden i året, nyttårskvelden. I kulden og mørket gikk en liten, fattig pike på gaten, barbent og barhodet. Hun hadde riktignok hatt tøfler på seg da hun gikk hjemmefra, men hva hjalp vel det?
Det hadde vært morens tøfler, og de var altfor store til den vesle piken. Ja, de var så store at hun mistet dem da hun skyndte seg over gaten idet to vogner kjørte forbi i stor fart. Den ene tøflen var det umulig å finne igjen, og den andre sprang en gutt av sted med. Han sa han kunne bruke den til vogge når han selv fikk barn.

Der gikk den lille piken på nakne, små føtter som var røde og blå av kulde. I et gammelt forkle bar hun på en mengde svovelstikker, og en bunt holdt hun i hånden. Ingen hadde kjøpt noen av henne denne dagen, og ingen hadde gitt henne en eneste skilling. Sulten og forfrosset gitt hun omkring i gatene, den vesle stakkaren. Snøfnuggene falt i det lange lyse håret hennes som krøllet seg så pent i nakken, men den slags tenkte hun ikke på. I alle vinduene var det lys, og det duftet så deilig av gåsestek, for det var jo nyttårskvelden. Det var det hun tenkte på.

Hjem torde hun ikke gå, for hun hadde jo ikke solgt noen svovelstikker, og heller ikke fått en eneste skilling. Faren ville sikkert slå henne, og kaldt var det hjemme også. Vinden blåste inn enda det var dyttet halm og filler i de største sprekkene.

De små hendene hennes var nesten helt stive av kulde. Å, så godt en liten svovelstikke hadde gjort! Torde hun å ta èn svovelstikke, stryke den mot veggen og varme fingrene? hun trakk en ut av bunten - "ritsj"! Som dengnistret og brant! Det var en varm , klar flamme, akkurat sometlite lys da hun holdt hånden rundt den. Det var et underlig lys, den lille piken syntes hun satt foran en stor kakkalovn med blanke messingkuler. Ilden brant så velsignet og varmet så godt. Den lille piken strakte ut føttene for å varme dem også. Da sluknet flammen, kakkelovnen forsvant - og hun satt med en liten stump av den utbrendte svovelstikken i hånden.

Hun tente en ny - den brant, den lyste, og der lyset falt på murveggen, ble den gjennomsiktig som et slør. Hun så rett inn i stuen, der bordet sto dekket med en skinnende hvit duk, fint service og deilig duftende gåsestek fylt med svisker og epler. Og enda bedre; gåsen hoppet ned fra fatet, vraltet bortover gulvet med kniv og gaffel i ryggen, rett bort til den fattige piken. Da sluknet svovelstikken, og hun så bare den tykke, kalde muren.

Hun tente enda en svovelstikke. Da satt hun under dt vakreste juletre. Det var større og mer åyntet enn det hun hadde sett gjennom glassdøren hos den rike kjøpmannen i julen. Tusen lys brant på de grønne grenene, og fargeglade bilder så ned på henne. Akkurat slike bilder som hun hadde sett i butikkvinduene. Den lille piken strakte hendene opp - da sluknet svovelstikken. Alle julelysene steg høyere og høyere, og nå så hun at de var blanke stjerner. En av dem falt ned og laget en lang ildstripe på himmelen.

Nå er det en som dør! sa den lille piken, for da mormor levde, hadde hun sagt til henne: "Når en stjerne faller, går en sjel opp til Gud". Hun størk enda en svovelstikke mot muren. Den lyste opp, og i lyset sto gamle mormor, så klar og skinnende, så mild og velsignet.
_ Mormor! ropte den lille piken. - Å ta meg med! Jeg vet at du blir borte når svovelstikken går ut, akkurat slik dom den varme kakkelovnen, den deilige gåsesteken og det store, vakre juletreet!

Hun skynte seg å tenne resten av fyrstikkene i bunten, for hun ville så gjerne at mormor skulle . Og fyrstikkene lyste opp så sterkt at det ble lyst som midt på dagen. Mormor hadde aldri før vært så vakker - så stor. Hun løftet den lille piken opp på armen og de fløy i lys og glede, så høyt, så høyt. Der oppe var det ingen kulde, ingen sult og ingen angst. Det var hos Gud.

Da morgenen kom, satt den lille piken i kroken ved huset med røde kinn, med smil om munnen - død, frosset i hjel den siste kvelden i det gamle året. Nyttårsmorgenen gikk opp over den døde pikne, som satt der med alle de utbrendte svovelstikkene.
- Hun har villet varme seg, sa folk. Ingen visste om alt det vakre hun hadde sett - i hvilket strålende lys hun sammen med gamle mormor hadd gått inn i det nye året.

jul i Grepalia

Det har blitt ei stund sida eg blogga sist. Må nok skulde på tidsklemma, sjølv om eg ikkje likar det ordet noko særleg. Arild har jobba seinskift, så eg har til dels vore aleinemamma i førjulsdagane. Vi har slite litt med sjukdom også.

Det starta vel ei veke før jul, med at Joakim kasta opp. Stakar Joakim som var sjuk, måtte nærmast i isolat for å forhindre at vi andre skulle bli smitta til jul. Det gjekk heldigvis over på berre nokre få timar og vi andre pusta letta ut då det var gått 6 dagar og ingen andre var blitt sjuke.

Lisje julaftan var eg rett nok litt pjuska, men ikkje verre enn at eg tok to paracet og ordna ferdig til jul, medan Arild var på jobb til klokka 21.

Vi kosa oss med deilig spekemat om kvelden og alt var berre fryd og gammen -trudde vi.

Halv to, natt til julaftan, vakna vi av at Benedicte kasta opp i senga si. Oh no! på an igjen, på den dagen i året det passar minst med spysjuka...

Det var berre å røske av sengkle, få på vaksemaskine, vakse golv og ei lita sprudlande og tirande blide prinsesse.

Vi har ikkje blitt sjuke nokon andre enda, men reknar med at det kjem. Vi har rett nok vore uvel i magane, men noka sykje trur eg ikkje det har vore. Får berre krysse fingrane for at vi ikkje blir sjuke i nyttårshelga..

Benedicte var heldigvis frisk att om morgonen på julaftan, men litt redusert var ho nok. Lite matlyst og litt småsur. Julemiddagen henna bestod av ei tørr loffskive og potetskruar... Vi andre kosa oss med deilig pinnekjøt, surkål, poteter og rabbestappe (kålrotstappe).

Joakim gjekk heile julaftan å masa på pakkeåpning, og då tida endeleg var komen, var han heilt i ekstase. Han var overlukkeleg over alle dei flotte gåvene han fekk. Star Wars-lego og Wall E-romstasjon sto høgt på ønskelista, og jammen låg det ikkje det under treet også. HURRA! Vill jubel i stua.

Benedicte fekk seg dukkevogn, og som den vesle dokkemammaen som ho er, så visste ho godt kvar dokka skulle ligge.

Eg og Arild var så heldige å få eit nydeleg stettglas som Joakim hadde mala på. Vi sette det trygt forvart for små barnehender saman med eit anna lysglas som han har mala på. Det skin så fint i dei om kvelden når vi tenner lysa i dei.

Vil nytte høvet til å ønske alle ei fortsatt fredeleg jul. Kos dokke saman med familia i romjula og nyt fridagane - dei som har fri.

utmerkingar og utfordringar

Det har vore hektisk her siste dagane. Benedicte har starta med tilvenning i barnehage og julehøgtida kjem nærmare og nærmare for kvar dag. Borna i huset blir meir og meir spente og har nedteljing til den store kvelden.

Det er litt synd at julebodskapen som er opphavet til denne dagen, kjem slik i skuggen av den store kjøpefesten som vi har hengande over oss som eit stort og stygt spøkelse. Eg trur nok at folk handlar over evne desse desemberdagane. Ein har så lyst å glede borna sine, kjøpe noko som dei ynskjer seg, sjølv om desse ønska blir dyrare og dyrare for kvart år som går og dei veks til. Det er hårreisande å høyre kva borna ønskar seg, og kva somme av dei får. Å kjøpe julegåve til 3000-4000 kroner til kvart av borna, er her i huset heilt uaktuelt, men trur nok at det ligg mange nye og dyre spelemaskiner, bærbare pc-ar og div. andre dyre gåver under mange juletre på julaftan. Borna blir sikkert svært glade, men eg tur dei blir glade for ei gåve som kostar langt mindre også. Det blir ein slik overflod av gåver at ein misser nesten pusten. Antiklimaks kjem 1. juledag når alle gåvene er pakka opp og spenninga er borte. Er det då verdt å bruke heile månadsløna si på eit par gåver??? Eg synest at vi skal bruke denne høgtida til å være saman med dei vi er glade i og kose oss saman med god mat og ei hyggeleg samtale.

Eg har fått ei utfordring frå Monica i http://acinomevats.blogspot.com/. her skal eg nemne 5 ting so eg ikkje ønsker meg til jul.
No når jula er så nær, reknar eg med at mange er ferdige med julegåvene til meg (håpar på å få eit par iallefall) så i frykt for å trakka nokon på tåa, vel eg å ikkje ta utfordringa. Beklagar Monica :(

Eg har også fått ei utfordring frå Anne Grethe i http://theworldofsandnes.blogspot.com/. her skal eg nemne fem ting so eg er avhengig av. Dersom du ser lenger ned på bloggen min, så har eg tatt den utfordringa før, og trur ikkje at eg har endra meinig.

Eg har også fått to utmerkingar. Den eine frå Silje i http://siljenelly.blogspot.com/ og den andre frå Astrid i http://astridbjordal.blogspot.com/. Tusen takk for flotte utmerkingar. Eg har sendt desse to vidare i eit tidlegare innlegg, men det varmar å få dei likevel.

ha ei flott og hektisk førjulstid folkens!

No nærmar det seg tida for å starte på jobb att. Etter endt permisjon, skal eg begynne å jobbe igjen. Etter eit år med mammapermisjon, skal det bli hardt å kome tilbake på jobb. Benedicte har heldigvis fått plass i barnehage, og skal på tilvenning der allereie på mandag. Det er med tung hjerte at eg må levere Lillegull til andre, men slik er det berre.



Etter mykje ringing rundt til ulike barnehagar i Ørsta kommune, fekk vi beskjed om at det ikkje var nokon ledige plassar. Vi hadde dagmamma-annonse i avisa, med heller labert resultat, så det var tilløp til panikk i heimen. Kven skulle passe Benedicte når eg skulle begynne på jobb igjen??? Vi har ei farmor som er pensjonist, men eg synest at bestemødre må få være bestemødre og sleppe å kombinere det med dagmammajobbing også.

Så pluteseg fekk eg ein kjekk og uventa telefon frå ei hyggeleg dame frå Liadal barnehage. Benedicte var hjarteleg velkomen til å begynne i barnehagen der ute. Jubelen i stua sto i taket! HURRA!!! Brikkene fall endeleg på plass, og vi kan senke skuldrane fram mot jul og kose oss desse siste permisjonsdagane. Har høyrt mykje positivt om denne barnehagen, så eg trur at Benedicte heilt sikkert får det godt og trygt i denne barnehagen saman med mange andre born.

utmerkingar

Eg har fått to nye utmerkingar. Denne første er frå Monica i http://acinomevats.blogspot.com/. Tusen takk Monica, no vart eg glad.

Med denne awarden følger en tekst:

"Denne bloggen investerer i og tror på NÆRHET- nærhet i rom, tid og forhold!"

Disse bloggerne er usedvanlig sjarmerende og søte,

og formålet er å finne og å være venner.

De er ikke opptatt av utmerkelser og selvhevdelse.

Vårt håp er at når båndene på disse utmerkelser er kuttet,

vil enda flere vennskap ha forplantet seg.

Vær vennlig å gi litt ekstra oppmerksomhet til disse!

Gi denne utmerkelsen til åtte bloggere,

som igjen må velge seg åtte nye.

Inkluder denne teksten på utmerkelsen deres.

Eg vel å gje denne utmerkinga vidare til desse 8 bloggarane:

http://drommefangeren.blogspot.com/

http://annalisasblogg.blogspot.com/

http://theworldofsandnes.blogspot.com/

http://bagateller-bagateller.blogspot.com/

http://mali-mo.blogspot.com/

http://astridbjordal.blogspot.com/

http://lisbethsinlilleverden.blogspot.com/

http://camillasinkvardag.blogspot.com/

Den andre er frå Anne Grethe i http://theworldofsandnes.blogspot.com/. Tusen takk Anne Grethe, du gir meg mykje inspirasjon.

Reglene som følger med, er slik at den skal gis videre til 5 nye, som igjen skal gi den videre til 5 andre. Du skal linke til den du har fått den fra. Link også til de du gir den til. Gi også beskjed til de som har fått denne utmerkelsen. Skriv også 5 ting du er avhengig av.

Her kjem mine 5 ting som eg er avhengig av:

1. Borna mine. Eg må høyre stemmene deira kvar dag, og vite at dei har det bra.

2. Arild, mannen i huset. (litt flaut å sei at ein er avhengig av ein mann, men han er trass alt min bedre halvdel)

3. Heimen vår. Eg trivst utruleg godt her oppe i lia.

4. Bilen min. kan ikkje forstå korleis eg greidde meg utan bil før.

5. Mat. Det er så godt å kose seg med eit godt måltid ilag med familia si og snakke om dagens hendingar.

Eg vel å gje denne utmerkinga vidare til desse 5 flotte bloggarane:

http://joannajanina.blogspot.com/

http://siljenelly.blogspot.com/

http://annikelingaas.blogspot.com/

http://olsenbandens.blogspot.com/

http://astridbjordal.blogspot.com/

I baderomsskapet mitt har eg...

Eg har fått ei utfordring frå Monica i http://acinomevats.blogspot.com/, om kva skjønnheits- og hudpleiestash eg har i baderomsskapet.



Sidan eg har vore Mary Kay-konsulent, har eg ein god del Mary Kay-produkt. Dei er kjempegode og ikkje så altfor dyre heller.

Eg brukar serien Time-wise og produkta for tørr og sensitiv hud.

Eg må innrømme at det er ikkje kvar kveld eg er like flink til å bruke dei produkta som eg burde, men på det jamne er eg flink synest eg.

Her kjem mi liste:

Rensegele: Eg brukar eit 3-i-1-produkt, som både rensar, peelar og lukker porane

Ansiktsvatn:

Dagkrem: Age-fighting moisturizer

Nattkrem:Night Solution og ein augekrem som heiter firming eye cream

Shampo: ikkje noko spesiell, akkurat no har vi Elvital

Balsam: same serie som shampo

Dusjsåpe: den rosa dove-dusjkremen

Bodylotion: Juvena body moist

Handkrem:Mary Kay sitt Satin hands-set. Ein får verdens mjukaste hender av det.

Fotkrem: Body shop

Sminkefjernar: Mary Kay oil-free

Mascara: Mary Kay

Augeskugge: Mary Kay

Foundation:Mary kay

Leppestift: brukar ikkje

Lipgloss: Dior

Eg må berre igjen presisere at det er ikkje kvar dag at alt dette stashet blir brukt.

Denne utfordringa sender eg vidare til desse bloggarane:

Anne Grethe i http://theworldofsandnes.blogspot.com/

Sissel i http://bagateller-bagateller.blogspot.com/

Anna Lisa i http://annalisasblogg.blogspot.com/

Når nettene blir lange...

For ei tid tilbake, rydda eg i bokhyllene mine. Då kom eg over denne boka her. Det er i bok med teksta til Musevisa og flotte bilete som illustrer teksta. Boka fekk eg av mamma då eg var 4 år, eg hugsar framleis kor spennande eg synest denne songen var.

Teikningane i boka er flotte og fargerike. Det viser godt på boka at den er blada mykje i, eg må til å legge kontaktpapir på slik at den ikkje skal gå heilt i oppløysning i ryggen.
I går kom det fram at det siste verset i denne songen, ikkje er teke med, verken i denne boka eller i nokon andre songbøker. Grunnen er vel at verset var vel dramatisk for små og sarte barneskjeler.

Her er i allefall det "bortgøymde vers":

De feiret julekvelden til det ble langt på natt,

men så ble alle spist opp av en sulten gammel katt.

Men ikke bli nå lei deg for alle disse små,

de svevde opp til himmelen med englevinger på.

Når julekvelden feires til neste år en gang,

da synger alle sammen en himmelsk julesang.

Skift batteri i dag!!!

Vi går no inn i den mest brannfarlege månaden i året. Eg bed alle innstendig om å være på vakt, både når det gjeld elektriske og levande lys.
Det er i dag det er den store batteriskiftedagen også, så godt folk, skift batteri på alle røykvarslarane i huset, det reddar liv om tragedia først skulle være ute.
Vi fekk ei slik tragedie på nært hald, nabohuset vårt, med eit eldre ektepar, brann no i morgentimane i dag. Det fekk eit tragisk utfall...
Det er sterkt å få slike ting så tett innpå livet. Vi opna heimen vår for både vitner, politi, brannmenn og ambulansepersonell. Vi måtte hjelpe til med det vi kunne. Sjølvsagt gjer vi det.
Eg er fortsatt skjeleven etter denne hendinga, og kjem nok til å være ekstra på vakt når det gjeld elektrisitet og stearinlys no framover. Eg håpar at alle saman kan være så snill å huske å sjekke røykvarslarane sine i dag. Det er så lite som skal til før gleda blir snudd til tragedie.
I kveld vil eg tende eit lys til minne om naboen vår som no er komen i Guds hender, og håper at andre også vil gjere det.

ha en fin 1.desember alle saman.

Kalender, julemannar og julegrantenning

No er det på tide å få opp adventskalenderane til borna. Eg har laga dei kvar sin, med namnet deira brodert øverst oppe. Eg er ganske stolt av desse kalenderane, det var litt av eit arbeid å brodere dei, men resultatet er eg strålande fornøgd med. Det som er det verste med desse kalenderane, er å finne på ting å ha inni pakkane som skal henge på. Eg har i boks alle smågåvene til Silje, Eirik og Joakim, men det er verre med Benedicte, kva i alle dagar gir ein ei lita prinsesse på 11 mnd? Har kjøpt nye smokkar og litt hårpynt, badeleiker og litt anna.

Tradisjonen tru, så har vi baka julemannar i dag. Det gjer vi alltid 1. søndag i advent. Då pakkar vi kjevler og forkle og tek turen til mamma i Volda, der brukar vi å samlast å bake saman. I år vart det likevel litt annleis, for Camilla og Jan Erik er i Thailand, så dei var der ikkje, men Martin og Leah var med og hjalp til.
Joakim kjem nok til å bli bakar når han vert stor, han elskar å bake og kjevle. Han kan halde på i timesvis.
Benedicte var for det meste tilskodar, ho prøvesmakte litt på julemanndeiga, men det kom fort ut att. Det smakte visst ikkje noko særleg.
Vi har også rukke å få med oss juletretenning oppe i Skåla i ettermiddag. Vi pakka på oss tjukke og gode kle, leita fram hovudlykter sette Benedicte opp i bæremeisa og traska oss oppover skålavegen. Vel oppe var det medaljar til alle borna og salg av julebrus, kaker, muffins og gløgg. Vi song nokren julesongar og lysa på "treet" vart tende. (bilete er litt dårleg, men slik vart det).Nissen kom også fram for å sjå kva som gjekk føre seg oppe på fjellet denne søndagen.

Sjå kor flotte dei er

I dag har det vore mote- og hårshow på Amfi-senteret her i bygda. Dei to eldste borna mine, Silje og Eirik gjekk hårmodellar for Chess frisør.

Silje viste ei fin festfrisyre. Håret var satt opp og hadde store krøllar. Ho var verkeleg flott. Dronninga vår som vi kallar henne.

Eirik hadde fått ein tøff klipp, stripa håret med lyse striper og farga det med blåsvart i luggen og langs kanten nede på håret bak. Han var "dritstili".

Eg er verkelg stolt over desse flotte ungdomane mine.

Utfordring

Eg har fått ei utfordring frå Monica frå bloggen http://acinomevats.blogspot.com/. Eg skal fortelje 7 ting om meg sjølv som kanskje ikkje så mange veit, og sende utfordringa vidare til 7 andre bloggarar.

Sjølvsagt tek eg utfordringa, men eg må nok tenke litt... skal vi sjå. Veit ikkje heil kvar eg skal begynne.

1. Eg har kun ei søster, og ho er nesten 10 år yngre enn meg sjølv.

2. Reiste mykje i Tyskland i mine yngre dagar.

3. Fekk mitt første barn, Silje, på 18-årsdagen min.
4. Har vore innom dei fleste ballidrettane (fotball, handball, basket, volleyball).
5. Har gullmedalje i landevegsritt i sykling.
6. Hulkar høgt når eg ser Ghost (filmen altså).
7. Har sjukehusskrekk.

Denne utfordringa sender eg vidare til desse bloggarane:

Joanna i http://joannajanina.blogspot.com/

Sissel i http://bagateller-bagateller.blogspot.com/

Silje i http://siljenelly.blogspot.com/

Annike i http://annikelingaas.blogspot.com/

Anette i http://www.fagerborg.blogspot.com/

Astrid i http://astridbjordal.blogspot.com/

Dagny i http://d-heim.blogspot.com/

Håper utfordringa blir tatt godt imot.

Fingermaling

I dag var det slikt eit forferdeleg ruskevêr ute, så då var det å leite fram fingermaling og blanke ark. Benedicte har aldri fingermala før, men ho gikk laus med liv og lyst. Trur kanskje ho er ein kunstnarspire...

Ho hadde stort tolmod og sat lenge med malinga og kosa seg. Ho som er så fel til å stappe alt i munnen, prøvde ikkje på det med denne malinga - heldigvis. Men fingermaling inne i øra, det hadde ho.

Storebror Joakim og storesøster Silje ville også prøve seg litt. Det er kjekt med større søsken som hjelper til og vil vere ilag med.

To Molly - with love

Eg og alle andre i blogglandia vart oppfordra til å gje vår støtte til Molly som er i ein vanskeleg livssituasjon, og ikkje har det så greitt om dagane. Eg heng meg sjølvsagt på og gir mi fulle støtte til denne flotte dama.
Eg oppfordrar alle som les dette til å støtte Molly i denne vanskelege tida.

Å være sterk er ikke å aldri falle, å alltid vite, å alltid kunne.

Å være sterk er ikke å å orke og le, å hoppe høyest eller ville mest.

Å være sterk er ikke å løfte tyngst, eller å alltid lykkes.

Å være sterk, er å se livet som det er, å akseptere dets kraft, og ta del i det.

Å være sterk er å falle til bunnen og slå seg hardt- og komme tilbake.

Unn deg et øyeblikks ro;

da forstår du hvor fånyttes

du haster omkring.

Lær deg

å tie; da merker du at du har

snakket altfor mye.

Vær vennlig;

da innser du at din dom over

andre var altfor hard.

Vinterglede

Etter mange dagar med surt ruskevær, var det endeleg så pass at vi kunne ta med oss Benedicte ut. Ho har aldri vore ute i snøven før, så det var veldig spennande. I starten var ho rett nok litt sint, men det var før ho fann ut korleis ho skulle bevege seg og kome seg framover med alle dei tjukke kleda på.

Joakim var tøff storebror som knuste snøfalk med både hender og haud, Benedicte var ivrig tilskodar og latteren sat laust.



Det var stor stas å få krype ute i snøven, så vi kryssar fingrane for at det flotte været vi har hatt i dag skal halde seg, og at vi slepp fleire snøstormar slik som vi hadde i går.

Julegåvehandling og utmerkingar

I dag har eg fått unna litt julegåver, eg har stroke ut 7 heldige frå lista mi, så no er det berre maaaaange att. Ja, ja får ta det litt etter kvart. Eg kom over DVD-en "Det var en gang et menneske", seria om verdshistoria sett med barneauge. Eg kunne ikkje gå frå denne nostalgiske perla (i allefall i mine auge). Det er meininga at Joakim skal få den i julegåve, men veit ikkje om mor i huset greier å vente med å sjå igjen Mester, Stein, Ståle, Brutulf og alle dei andre i serien. Kanskje må forseglinga brytast slik at eg kan få "godkjenne" desse filmane før dei havnar under juletreet...

Eg har gått tilbake til mammapermisjon etter tre månader med gradert uttak, så no har eg fri heile dagane. Eg og Benedicte (eller Lillegull som vi også kaller henne) kosar oss i heimen. Med tida skal vi begynne med julebaksten, men det er litt tidleg enda. Vi brukar å la startskuddet gå med julemannar 1. søndag i advent. Så den tradisjonen må vi prøve å halde på.

Her er Lillegull 1 mnd gamal, det er heilt utruleg kor fort tida har gått, tenk at ho er 10 mnd allereie...

UTMERKINGAR

Eg har fått to nye utmerkingar sidan sist eg var her på bloggen min. Tusen takk til Monica og Tove for dei søte utmerkingane dei har gitt meg. Dei varma eit monstermammahjarte.

Denne skjønne pusen fekk eg frå Tove i frå http://tovehd.blogspot.com/ Tusen takk. det er alltid så koseleg å stikke innom bloggen din. Du skriv så mange innlegg som får meg til å tenke på kor skjøre vi er og kor viktig det er å ta vare på kvarandre i ein hektisk kvardag.

Denne søte dalmatinervofsen fekk eg frå Monica frå bloggen http://acinomevats.blogspot.com/. Tusen takk kjære nabo. Du har ein flott blogg som eg stadig kikar innom.

Eg må tenke litt på kven som skal få desse uterkingane frå meg, så det kjem eg tilbake til ved eit seinare høve.

Ha ein fantastisk ettermiddag, husk å ta vare på kvardagen, det er dei vi har flest av!

Monstermamma

Ja, i dag er eg verkeleg ei skikkeleg monstermamma. Benedicte vokna klokka tre i natt, og då var det tydelegvis dag i hennar auge. Eg kan hugse at det var slik ei periode då Joakim var på same alder, men hadde fortrengt dert, heilt til i natt. Når ein sit slik ein sein nattestime, med prinsessa leikande på golvet framfor seg kan ein begynne å lure på kvifor ein i det heile tatt fekk born. (ikkje misforstå meg, eg hadde ikkje kunna vore dei forutan). Frå å føle at eg hadde alt under kontroll , vart det fort slutt på det, då born nummer fire såg dagens lys. Det var på denne tida det flytta inn ei ny dame hos oss: Monstermamma. I starten dukka ho opp berre av og til, men i det siste er ho her nesten kvar dag. Ho har stort sett alttid sterkt samanbitte tenner og pustar tungt ut av nasa. Og du kan tru ho kan brøle, ho brøler så fråden står ut av munnen på henne. Trur kanskje ho er ein slektning av Terminator eller noko der omkring. ho er rett og slett ei plage, ein svært uønska gjest, ho kjem alltid uanmeldt, og til dei mest upassande situasjonane ein kan tenke seg. Ho terroriserar heile huset når ho kjem, og det er nesten umogleg å bli kvitt ho, når ho først har inntatt huset. Ein ting skal ho ha denne monstermammaen, når ho er ferdig med dagens terrorisering, er det faktisk litt stillare i huset, både born og vaksne trør litt meir varsamt enn dei ellers brukar. No har denne monstermammen fått godt rotfeste her i huset, og eg er redd for at ho skal ta over heile livet mitt, vil ikkje at mannen min skal vokne opp med ei monstermamma i senga kvar morgon, eller at borna skal ha med ei monstermamma på skulefestar og på idrettsarrangement. Eg prøvar febrilsk å leite etter denne supermammen som eg sjølv meinar at eg ein gong var, men ho står der berre som ein vag skugge av seg sjølv, totalt tilsidesatt av denne monstermammaen. Får verkeleg håpe at det er Supermammaen som vinn denne kampen til slutt. (ikkje minst for borna sin del).

HA EIN FLOTT DAG ALLE SAMAN!

Åndenes makt

På søndagskveldane sit eg spikra til TV-skjermen og føløgjer med på TVNorge-programmet Åndenes makt. Kvifor eg er så facinert av dette programmet, er vel fordi eg har opplevd ein del uforklarlege ting opp gjennom åra. Eg har både sett og høyrt ting som for skeptikarar ikkje er mogleg. Eg snakkar ikkje om kvitkledde spøkelser som går rundt og raslar med kjettingar, men om diffuse skapningar og uforklarlege lydar.



Eg har vakse opp i eit gamalt hus i Volda sentrum, det var der eg byrja å høyre uforklarlege lydar. Der har eg aldri sett noko, men lydane som eg har høyrt der har inga logisk forklaring. Jenta mi Silje "såg" ei gamal dame der, då ho var to år gamal, men ingen av oss andre såg noko. Huset er bygd av min oldefar på begynnelsen av 1900-talet og ligg rett ved kyrkjegarden, om det var ei kvilelaus ånd på vandring derifrå eller om det var ein av mine forfedre, veit eg ikkje, for vi vaksne såg ingenting.




Etter at eg vart vaksa, har eg ikkje tenkt så mykje over desse åndelege skapningane som kanskje er rundt oss. I allefall ikkje før eg hadde budd i huset som vi leigde i Håkonsgata. Etter nokre år, byrja det å skje dei mest utrulege ting der. Ting forsvant for så å dukke opp, ein gamal cd-splar som ikkje hadde virka på fleire år, byrja plutseleg å spele utan at kontakta eller batteri var i. Vindua opna og lukka seg av seg sjølv og vi høyrde kor folk gjekk i trappa om natta. Til slutt vart det så ille både for meg og borna, at vi måtte tilkalle profesjonell hjelp for å bli kvitt desse åndene. Det kom eit medium og tilkalla seg åndene, medan eg, søstra mi og ein annan leigetakar var til stades. Det er heilt ubeskriveleg korleis stemninga i romet vart. Det vart iskladt på ein veldig merkeleg måte. Mediumet som var der, kunne fortele at der var tre ånder, ein mann og to små born. han hjalp desse over til den "rette sida" og etter det, vart det ei heilt anna atmosfære i huset. Borna som hadde vore plaga med nattesøvnen, begynte å sove heile natta og ting slutta å forsvinne.



Etter at vi flytta opp i Grepalia har eg begynt å oppleve diverse saker og ting på nytt. Eg har sett både ein kvinneskikkelse og ein mannsperson, mannspersonen såg også Joakim, den yngste av gutane mine. Han sto og kika ut gjennom glaset på gangen ein dag vi køyrde til barnehagen. Ein gong var eg vitne til at ein plaspose som låg på eine kjøkkenstolen, vart løfta over på ein annan stol, utan at det var nokon andre i romet. Då hadde eg besøk av ei veninne, og vi var vitne til denne hendinga begge to. ein annan gong sat eg ved datamaskina på loftet og høyrde kor nokon romstrerte inne på badet, der var ingen, men alt som var i skapet mitt var flytta opp på øverste hylle. Arild har også høyrt snikring i kjellaren og uforklarlege lydar.

Her ei natt Benedicte ikkje ville sove, gjekk eg og ho ned på stua, og medan vi sto på stovegolvet, slo TVen seg på av seg sjølv...



Eg er i allefall overbevist om at det er meir mellom himmel og jord enn det vi veit.



Det hadde vore artig om fleire kunn dele slike historier, for eg er vell ikkje aleine om slike opplevingar vil eg tru (og håpe)

Ny utmerking!

Eg har fått ei ny utmerking (tidlegare kalla award) frå Astrid i http://astridbjordal.blogspot.com/ Tusen takk Astrid, det er så koseleg at bloggen min blir lesen og satt pris på av andre meir røynde bloggvener.

Denne utmerkinga vil eg sende vidare til desse flotte bloggane (kanskje har de allereie fått denne utmerkinga, men eg vel å gje den vekk til dokke likevel)

Monica i http://acinomevats.blogspot.com/

Anna Lisa i http://annalisasblogg.blogspot.com/

Dagny i http://d-heim.blogspot.com/

Anne Grethe i http://theworldofsandnes.blogspot.com/

Ha ein fortsatt fin kveld alle saman.

Talet er 4

Så har eg fått ei ny utfordring, den fekk eg av Anne Grethe i http://theworldofsandnes.blogspot.com/. Eg likar godt utfordringar, så denne skal eg ta. Den var ikkje særleg vanskeleg heller...



Her kjem mine 4-tal:

4 jobbar eg har hatt:

Viking Fjord Hotell (som snart blir heitande Hotell Ivar Aasen) her jobba eg i serveringa, det var ein kjekk og hektisk jobb, men passa svært dårleg saman med eit familieliv, då det vart mange og laaaange kveldar og tidlege morgonar.

Folkestad barnehage. Her var eg sommarvikar.

Statoil. Her jobbar eg fortsatt, det er ein super arbeidsplass med mange kjekke kollegaer.

IK reklame. Her har eg jobba sidan firmaet var nytt. Det starta som ei lita familiebedrift, men veks stadig med fleire ansatte og auka arbeidsmengd og større utfordringar.

4 filmar eg kan sjå oppatt:


Pretty Woman... sukk



Dirty Dancing, trur eg har sett denne filmen 100 gongar og blir aldri lei.



Harry Potter... (jada, eg har sett filmane, og ser dei gjerne ein gong til)



Mormor og dei 8 ungane. (synest at desse filmane er så koselege at eg gjerne ser dei oppatt fleire gongar, det er berre så dumt at vi har dei berre på VHS)

4 stadar eg har budd:

Volda, her har eg vakse opp og det er mi barndomsbygd.

Åmdal, her budde eg ei kort periode medan Silje var lita

Hovdebygda, jauda eg har vore hovdis også

Ørsta, her bur eg no, og er vell egentlig blitt ein ekte ørsting

bilete har eg lånt frå voldaveiret.no

4 tv-show eg likar/har likt:
Greys anatomy

Criminal minds

Senkveld

Hotel Cæsar

4 stadar eg har vore på ferie:

Bilferie til Italia då eg var lita (ein fantastisk tur, der eg fekk sjå og oppleve mykje kjekt)

Tyskland, her var vi nesten kvart år, då eg var lita. Vi tok båt frå Oslo til Kiel og køyrde avgarde for å sjå og oppleve nye stadar. (takk til mamma og pappa som tok meg med på alle desse fantastiske ferieturane)

Danmark

Kreta, 1. sydenturen eg var på (og faktisk den einaste) vi reiste heile familia, eg, Arild,Silje og Eirik (Joakim og Benedicte var ikkje fødde), mamma og pappa og lisjesystra mi Camilla.

4 websider eg vitjar kvar dag.

bloggen min

facebook

yr.no (må sjekke veiret veit du)

vg.no

4 stadar eg heller ville ha vore no

På denne stranda i det fjerne austen, saman med min kjære

I senga mi (det begynner å bli seint)

På hytta på Folkestadsætra

På ellevill shopping med ei utømeleg lommebok

4 bloggar eg sender utfordringa vidare til:

Camilla http://camillasinkvardag.blogspot.com/

Ida Mari http://idamarimeland.blogspot.com/

Astrid http://astridbjordal.blogspot.com/

Sissel http://bagateller-bagateller.blogspot.com/

Håper de tek utfordringa på strak arm.

Når tårene trillar

I dag er ein av dei dagane der tårene sit laust. Eg veit ikkje kvifor somme dagar er slik, men det er vel ein måte å få avreagert på. Det har ikkje hendt noko spesielt, tårene renn likevel. Det har vore så mykje å tenke på dei siste dagane. Benedicte er sjuk for første gong, eg er bekymra og redd. Kvifor eg er det, veit eg ikkje, ho er ikkje alvorleg sjuk, berre snårete og hostar, men likevel renn tårene

Etter at eg fekk born nr. tre, har tårene site ekstra laust, det skal ikkje mykje til for å vippe meg av pinnen. Ein kjærleg klem frå ein eg er glad i. Lubne småskitne barnehender som held trygt rundt mamma sin hals. Eit lite kjærteikn i kvardagen, og tårene renn.

Det er ikkje alltid det passar seg at desse hersens tårene trillar. Søndag køyrde eg forbi kyrkjegarden, det var Allehelgensdag og det lyste så fint frå alle gravene, då rann tårene. Eg tenkte på kor eg sakna mormora og morfaren min. Tenk kor glade og stolte dei hadde vore dersom dei hadde fått oppleve dei flotte borna mine, men det fekk dei dessverre ikkje.

Det er ikkje alltid det passar seg at desse hersens tårene trillar. På skulefestar der alle dei små borna syng av full hals, får tårene til å renne. Barnetoget med alle dei festpynta borna på 17. mai, får tårene mine til å trille. Tårene trillar i barnedåp, konfirmasjon og bryllaup, eg føler meg ofte litt dum når desse tårene til stadigheit flaumar over, men slik er eg altså. Lett for å ta til tårene.

Ha ein flott kveld alle saman, eg må sta å tørke tårene mine...

I natt kjem Ulrik

Det er sendt ut ekstremvær-varsel for nordvestlandet og nordover. Det er visst Ulrik som kjem på besøk til desse elles så rolige kantar. Eg kjenner at eg blir litt engsteleg når eg høyrer ordet ekstremvær. Har nyttårsorkanen friskt i minne enda... Sjølv om det ikkje er meldt om nokon orkan denne gongen, tek vinden godt tak i huset. Mange synest at det er koseleg når det bles opp til uvêr, det synest eg også det, men ikkje i dette omfanget. Når ekstremvær blir nemnt føler eg at eg mistar kontrollen på noko trygt og godt, kva skjer om taket flyg sin veg? Kva gjer vi då? Sjølv om det sikkert skal mykje til for at det skal skje, så har det skjedd (rett nok ikkje her hos oss, men ein veit aldri). Ser føre meg korleis eg og familia mi spring rundt i nabolaget og plukkar opp eigedelane våre medan bilar køyrer forbi for å sjå på elendigheita som heldigvis har skåna dei denne gongen også. (jauda, det kan minne om ei komedie, men for den det gjeld blir det fort til tragedie).

Faktisk, med litt fantasi, kan det sjå ut som det er styggemannen sjølv som bles anden sin over oss (og den er ikkje heilag, det er heilt sikkert)!


Så folkens skalk alle luker, Ulrik er på veg!

FN-dagen

I går hadde klassa til Joakim invitert til foreldrefest for å markere FN-dagen. Dei heldt først ein fantastisk flott konsert i gymsalen saman med klasse 1A, før klassene gjekk kvar til sitt for å ete deilig mat og kose seg med kaffe og brus på klasseroma.


Eg er heilt imponert over kor flinke dei var å opptre desse små elevane i 1. klasse. Dei underheldt med song og diktlesing. Temaet var at alle skulle vere vener med kvarandre, og det var rørande for eit lettrørt morshjarte å sjå desse skjønne borna kor vakkert dei song om venskap og kjærleik til kvarandre.

Gymsalen der desse utruleg flinke borna underheldt, var pynta med ein stor globus, mange lys (og då meinar eg verkeleg mange), FN-flagga og ein vakker bukett med litt smånervøse og ivrige 1.-klassingar.

Ein av songane dei song var: STOPP! ikkje mobb, dette her er kameraten min. Den var veldig fengande og borna song av full hals og gjorde flotte rørsler til. Denne songen trur eg at Joakim må lære meg, for teksta på den, er verdt å ta med seg vidare på livets veg.

Eg må berre bøye meg i støvet for lærarane til desse to 1.-klassene på Vikemarka skule, dei er to fantastiske lærarar.

Tusen takk for ein fantastisk konsert og ein koselg kveld!

hushjelp

Eg har lenge hatt ønske om å få ei hushjelp her i huset. Ei som kan kome heim til oss for å rydde litt og vaske , ein gong i veka ville eg ha ei sånn hjelp. No er eg komen i den situasjonen at eg har fått ei slik hjelp. Eg treng faktisk ikkje betale eit øre for hjelpa heller... eg må berre bruke dobbelt så lang tid på rydding etter at ryddehjelpa er ferdig med jobben.

Her er mi nye hushjelp i full gang med å rydde i bokhylla der vi har gamle VHS-filmar (jada, eg veit at det ikkje er heilt up-to-date å ha det, men vi har det likevel vi) Det er veldig spennande å ta filmane ut av etuiet og hive dei utover golvet, så får mamma noko å styre med etterpå...
Å rydde i korga med alle tjukkelestane er også veldig spennande. Dei er faktisk ikkje så verst å bite på heller, desse ullsokkane...

Her er Benedicte i full gang med å hjelpe til med å legge saman kle. Ein jobb som mor i huset HATAR!!!

Eg kan ikkje anna enn vere glad for at ho er oppegåande og nyskjerrig på korleis ting både ser ut og smakar. Ja, ja skal ta tilbake på det med smakar, for då eg var i Oslo hadde lisje prinsessa mi tatt ein stor jafs av den fine engelen som eg har fått i gåve. Ho hadde faktisk bite av hovudet på engelen og hadde det i munnen. Vengane hadde ho knekt av og ødelagt. Engelen kan erstattast så det gjorde ingenting. Det viktigaste var at det gjekk bra med Benedicte. Ikkje så mykje som ei lita skramme har ho fått etter dette måltidet. Må nok ta meg ein alvorsprat med mannen i huset om at han må gi borna mat når eg er bortreist...

Her er restane etter den fine engelen min... Delen heilt til venstre, hadde Bendeicte i munnen...

Frustrert

Ja, det er nettopp det eg er. Ikkje over det elendige haustveret, snøen langt ned i fjella eller husarbeid som ikkje gjer seg sjølv, men over NAV.
Kva i alle dagar trur dei at dei er??? Eg har hatt ein del med denne serviceetaten å gjere siste to åra, då eg har vore sjukmeldt, gravid og no i permisjon. Ein skulle i allefall tru at dei kunne å legge saman to og to, men neida. Eg måtte be på mine kne om dei ikkje kunne sjå på dette enkle regnestykket ein gong til, berre for å kontrollregne.

Regnestykket var slik:
far permisjon 50%
far jobb 50%
mor premisjon 50%
mor jobb 50%
Dette fekk eg og alle andre som eg snakka med, til å bli 200%, men ikkje NAV - dei kom til 150% dei. Så difor mista eg retten min til foreldrepengar i 3 mnd!!!!
Etter mykje om og men, og trugslar om advokat, fekk eg endeleg dei etterlengta pengane, men det var i september, det blir spennande å sjå om det dukkar opp noko no i oktober.
NAV kunne også opplyse om at dei brukar budbil og ikkje post for sine saker... skal tru om brevduer blir det neste...
Og dei brukar ikkje å brenne ting på cdar, neida, det er mykje enklare med dei gode gamle diskettane.... skal tru om det er desse store litt mjuke, eller om dei har vore så dristige å bruke dei som er små og av hardplast...

Vi strever og sliter og jobber og driter, hva vi enn gjør

så blir det ikke som før.

Man skatter og betaler

de regjerer og befaler.

Helst ikke gjør en dritt

og i alle fall ikke stå på ditt.

Her er det NAV som gjelder

og til dem du melder

slik at de kan få kutte trygd

helst sånn at du ikke maten får tygd.

Er du derimot sløv og lat,

så får du servert på et digert sølvfat.

Jobber du og bidrar litt,

så får du ikke en jævla dritt.

Virker omtrent som de prøver

på å mest mulig arbiedsløse få,

for på det viset de saken legger frem,

skulle man ønske at man aldri måtte jobbe igjen.

Så hipp hipp hurra for jævla NAV.

De klarer virkelig å gjøre ting til et KAV!

Håper ikkje eg har stukke handa inn i eit kvepsebol no, men det er nettopp slik eg føler det for denne etaten, som skal ta vare på rettane til sjuke og svake, som kanskje ikkje er verken oppegåande eller friske nok til å krangle for rettane sine.

Ha ein flott dag alle saman!

ut å flyge

I dag skal eg ein tur til Oslo for å gå på kurs. Eg er ikkje akkurat glad i å flyge, eg seier sjøl at eg har flyskrekk light. Eg skal flyge med widerøe, og det gjer ikkje saka betre at eit fly frå widerøe måtte nødlande i går...

Eg skal reise heilt aleine, eg som er så beskjeden. Korleis i alle dagar skal dette gå?

Sidan flyskrekken er litt større hos meg enn hos dei med berre vanleg flyskrekk, har eg sjekka veirmeldingane sikkert 40 gongar i dag, prognosene ser nokon lunde ut, men det hjelp så lite. Har kjøpt meg reisesjuketablettar, så får hive innpå eit par av dei og håpe på at skjebna vil meg godt denne gongen også.

Eg klappar meg sjølv på skuldra og ønsker meg god tur!

prinsessa mi

Forrige søndag, tok eg med meg Benedicte til fotograf. Ho var i storform og poserte og sjarmerte.

Det kjem til å bli utruleg vanskeleg å plukke seg ut eit bilete som skal henge på veggen, så det blir nok fleire. Heldigvis kan eg printe ut bileta på jobb og spenne dei opp på blindrame. Kjekt å kunne eksprimentere.

Klappe klappe søte

dyppe den i fløte,

først i sukker

så i vann

så kom det en gammale mann

som ville kaka prikke

med ei lita gullstikke

Tusen takk Lene http://aklestad.blogspot.com/, for alle dei fantastiske blieta du tok av den lisje prinsessa mi.