No takkar dei for denne gong... på gjensyn

Påska går mot slutten og det er på tide å ta vekk påskepynten. Eg har ikkje så mykje påskepynt - mykje av den ligg på hytta, for det er der vi brukar å vere i påska, men litt har eg heldigvis her heime også.

Denne nydeleg kyllingen har Benedicte laga i barnehagen. Det er handavtrykket hennar som er utgangspunketet, så har dei limt på nebb og fjøyrer. Den var berre nydeleg. Tusen takk for den vennen min.

Desse søte små kyllingane av ull, er det Silje som har laga til meg. Dei er kjempesøte og har fått stå i vinduskarmen på stova og kika på oss og gjeremåla våre i påska.
Denne vesle hønefamilia har stått på stovebordet, eller vore på diverse ekskursjonar saman med Benedicte. Det er egentlig stearinlys, men eg har ikkje hjerte til å kveike på dei, så desse har overlevt mang ei påske.
Denne høna er nyinnkjøpt av året. Joakim synest at den var såååå stilig, at vi berre måtte kjøpe den.
Denne høna har eg strikka og tova. Den sit i einsam majestet på eine kjøkkenhylla mi. Den var kjempeartig å strikke, men utruleg kjedeleg å fylle og montere. Eg har faktisk ein heil hønseflokk liggande klar til montering, men det får bli til eit anna år... denne stakaren får vere einsam enn så lenge.
Denne vakre buketten med kvitveis har storejenta mi Silje plukka itl meg. Det er så kjekt når ein blir overraska med slike små og søte bukettar. Kjekke storejenta mi.

Ja, det var ein smakebit av påskepynten her hos oss, som de sikkert har sett, er eg ikkje nokon stor fan av masseproduserte keramikkyllingar, men set desto større pris på små og søte heimelaga unike kyllingar.

Det skal bli godt når kvardagen kjem tilbake og vi fell inn i den gamle rytma att.

Ha ei flott veke alle saman.